W dniu 16 lutego 2024 na oficjalnej stronie internetowej Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej (MRPiPS) opublikowany został komunikat, z treści którego wynika między innymi, iż minister Agnieszka Dziemianowicz-Bąk (AD-B) podjęła decyzję o nakazaniu zaprzestania przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (UdSKiOR) organizacji wydarzeń upamiętniających Józefa Kurasia Ognia oraz Brygady Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych (https://www.gov.pl/web/rodzina/ministra-agnieszka-dziemianowicz-bak-nie-dla-gloryfikacji-jozefa-kurasia-ognia-oraz-brygady-swietokrzyskiej-nsz), a z treści jej wpisu na profilu na portalu X wynika że wymieniona z racji nadzoru nad UdSKiOR poleciła „niezwłocznie” owej instytucji „zaprzestania organizowania przez ten urząd wydarzeń upamiętniających Józefa Kurasia Ognia oraz Brygadę Świętokrzyską NSZ”. Uzasadniając swoje stanowisko min ADB poprzestała na stwierdzeniu: „Nie ma i nie będzie mojej zgody na czczenie osób które dokonały zbrodni na ludności cywilnej czy splamiły mundur kolaboracją z hitlerowcami”.
Stowarzyszenie „Prawnicy dla Polski” stwierdza co następuje:
- Zgodnie z art. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej premier, prezydent, minister, poseł, senator, prokurator, sędzia itd. są w wykonywaniu swoich zadań przedstawicielami Narodu i to w jego imieniu sprawują powierzony im urząd”. Sam fakt iż swoją decyzję, o której mowa powyżej minister AD-B uzasadniła jedynie osobistym poglądem na działalność Józefa Kurasia i Brygady Świętokrzyskiej NSZ w żaden sposób nie odwołując się do obowiązujących przepisów dowodzi, że osoba ta nie dorosła do sprawowanej funkcji ministra rządu Rzeczypospolitej Polskiej.
- Organy władzy publicznej, w tym MRPiPS, zgodnie z art. 7 Konstytucji RP, działają na podstawie i w granicach prawa. Bez wątpienia zatem sprawująca tę funkcję AD-B jako funkcjonariusz publiczny winna przestrzegać obowiązujących ją przepisów ustaw, w tym ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (ustawa o kombatantach) oraz ustawy z dnia 3 lutego 2011 o ustanowieniu narodowego dnia pamięci żołnierzy wyklętych (ustawa o NDPŻW), jak również realizować wynikający z treści preambuły do Konstytucji RP obowiązek wdzięczności „Naszym przodkom (…) za walkę o niepodległość okupioną ogromnymi ofiarami” i obowiązek kultywowania pamięci „gorzkich doświadczeń z czasów gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane”.
- Zgodnie ze wstępem do ustawy o kombatantach: „Kombatantom oraz ofiarom represji należny jest głęboki szacunek wszystkich rodaków oraz szczególna troska i opieka ze strony instytucji państwowych, samorządów terytorialnych i organizacji społecznych”. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1 tej ustawy kombatantami są między innymi żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych oraz majora (postanowienie MON nr 435 z dnia 14 lutego 2017) Józefa Kurasia i żołnierzy podległego mu oddziału „Błyskawica” albowiem byli oni Żołnierzami polskich podziemnych formacji zbrojnych i działających w ramach tych organizacji pododdziałów partyzanckich w okresie wojny 1939-1945. Byli oni także żołnierzami pełniącymi służbę w polskich podziemnych formacjach wojskowych na terytorium państwa polskiego stawającymi sobie za cel niepodległość i suwerenność Rzeczypospolitej Polskiej. Polecenie AD-B wydane podległemu jej UdSKiOR zaprzestania organizowania wydarzeń upamiętniających wyżej wskazanych kombatantów w sposób oczywisty stanowi pogwałcenie wskazanych przepisów i jako połączone z działaniem na szkodę interesu społecznego może być uznane za wyczerpujące znamiona przestępstwa z art. 231 §1 k.k.
- Obowiązkiem UdSKiOR zgodnie z obowiązującym prawem jest kultywowanie i upowszechnianie tradycji walki o niepodległość i suwerenność Rzeczypospolitej Polskiej oraz pamięci o ofiarach wojny i okresu powojennego (zob. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 24 lipca 2014 w sprawie szczegółowego zakresu działania i sposobu wykonywania zadań i organizacji Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych). Żaden przepis nie pozwala ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego ani żadnemu innemu organowi władzy państwowej aby ten z tytułu sprawowanego urzędu dzielił osoby, którym przyznano zgodnie z ustawą status kombatanta, na osoby zasługujące na upamiętnienie i na osoby którym nie jest należny „głęboki szacunek wszystkich rodaków” Żaden też przepis nie zezwala na narzucanie przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego Szefowi UdSKiOR i podległym mu pracownikom jakie mogą lub jakich nie mogą podejmować działań związanych z kultywowaniem i upowszechnianiem tradycji walk o niepodległość i suwerenność RP. Także z treści ustawy o NDPŻW nie sposób wywieść uprawnienia jakiegokolwiek organu władzy państwowej aby ten decydował kto z Żołnierzy Wyklętych zasługiwał albo nie zasługiwał na upamiętnienie. Uzasadnienie projektu owej ustawy jednoznacznie wskazuje na to że powinnością Państwa jest oddanie hołdu wszystkim „żołnierzom drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie ojczyzny” (druk sejmowy nr 2854 Sejm RP VI kadencji).
- Działanie MRPiPS AD-B w odniesieniu do żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej NSZ całkowicie ignoruje również fakt, że Sejm RP w uchwale z dnia 9 listopada 2012 r. podjętej w związku z 70 rocznicą powstania Narodowych Sił Zbrojnych stwierdził że „Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, czcząc ich pamięć, stwierdza, że Narodowe Siły Zbrojne dobrze zasłużyły się Ojczyźnie”.
W świetle przedstawionych powyżej faktów i regulacji prawnych Stowarzyszenie stwierdza że polecenie AD-B, o którym mowa powyżej stanowi oczywiste i rażące przekroczenie przez nią jako funkcjonariusza publicznego jej uprawnień i ukierunkowane zostało na znieważenie pamięci weteranów walki o niepodległość Polski i uniemożliwienie pełnej realizacji przez UdSKiOR jego ustawowych obowiązków naruszając w ten sposób interes publiczny oraz prywatny ewentualnie żyjących jeszcze żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych lub ich bliskich oraz bliskich mjr Józefa Kurasia pseudonim „Ogień”. Stowarzyszenie wzywa do wycofania się z niego i przeproszenia wszystkich, którzy zostali nim poszkodowani.