Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” z siedzibą w Krakowie stanowczo I kategorycznie stwierdza, że próba odwołania Sędziego Piotra Schaba z funkcji Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie została podjęta przez Ministra Sprawiedliwości z rażącym naruszeniem prawa i nie wywołała ona jakchkolwiek skutków prawnych.
Kolegium Sądu Apelacyjnego w Warszawie w dniu 18 stycznia 2024 r. jednogłośnie negatywnie zaopiniowało zamiar odwołania sędziego Sądu Apelacyjnego Piotra Schaba z funkcji Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Zgodnie zaś z art. 27 § 5a ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2024 roku, poz. 334 t.j.), jeżeli opinia kolegium właściwego sądu w przedmiocie odwołania jego prezesa albo wiceprezesa jest negatywna, Minister Sprawiedliwości może przedstawić zamiar odwołania, wraz z pisemnym uzasadnieniem, Krajowej Radzie Sądownictwa.
Tymczasem Minister Sprawiedliwości zignorował ustawowy tryb, nie zwrócił się do Krajowej Rady Sądownictwa z ww inicjatywą, co w efekcie oznacza, że nie był uprawniony do odwołania sędziego Sądu Apelacyjnego Piotra Schaba z funkcji Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie.
Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” z siedzibą w Krakowie po raz kolejny wzywa Ministra Sprawiedliwości Adama Bodnara do przestrzegania porządku prawnego, w tym wymienionych przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2024 roku, poz. 334 t.j.).
Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” z siedzibą w Krakowie wyraża stanowczą dezaprobatę wobec działań Ministra Sprawiedliwości, zmierzających do odwołania Pana Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie Piotra Schaba z jaskrawym naruszeniem prawa.
Za niedopuszczalne uważamy ignorowanie przez władzę wykonawczą postanowienia tymczasowego z 27 lutego 2024 r. (sygn. akt Ts 32/24), którym Trybunał Konstytucyjny zawiesił obowiązywanie decyzji Ministra Sprawiedliwości z 20 lutego 2024 r. oraz zakazał Ministrowi Sprawiedliwości wydawania decyzji o odwołaniu Pana sędziego Piotra Schaba z funkcji Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie w przyszłości na tych samych lub takich samych podstawach prawnych.
Jest zatem oczywiste, że Prezesem Sądu Apelacyjnego w Warszawie pozostaje w dalszym ciągu Pan sędzia Piotr Schab.
Dodatkowo, wobec pojawiającej się w przestrzeni publicznej informacji o tym, iż grupa sędziów podpisała wniosek do Ministra Sprawiedliwości o powołanie sędzi Doroty Markiewicz na funkcję Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie, należy z całą mocą podkreślić, że powołanie przez Ministra Sprawiedliwości innego sędziego na prawidłowo obsadzoną funkcję Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie będzie działaniem bezprawnym, które nie wywoła jakichkolwiek skutków prawnych – tak co do aktu powierzenia, jak i przyjęcia przez ewentualnego dublera wadliwie obsadzonej funkcji.
Koniecznym jest przypomnieć, że Prezes Sądu Apelacyjnego w ramach swych kompetencji podejmuje szereg decyzji o kluczowych oraz doniosłych konsekwencjach prawnych – m.in. mianuje referendarzy sądowych lub przenosi ich pomiędzy sądami w obrębie danej apelacji. W wypadku wykonywania tego typu czynności przez osobę nieuprawnioną – tj. dublera obsadzonej stale funkcji – nie wywołają one prawnych rezultatów – jak choćby w zakresie umocowań referendarzy sądowych, czy też ważności wydawanych przez nich orzeczeń i innych decyzji procesowych.
Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” w Krakowie przestrzega, iż referendarze sądowi podejmują potężne ilości decyzji procesowych: zarządzeń, nakazów zapłaty w postępowaniu nakazowym i w postępowaniu upominawczym, wpisów do ksiąg wieczystych oraz w Krajowym Rejestrze Sądowym. Chaos prawny, który mógłby nastąpić w efekcie wadliwych ustrojowo decyzji Ministra Sprawiedliwości, wywoła szereg negatywnych konsekwencji przede wszystkim dla obywateli oraz będzie godził w zasadę pewności obrotu prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej – przed czym przestrzega Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” w Krakowie przypominając, iż troską Ministra Sprawiedliwości winno być zapewnienie prawidłowości wykonywania przez sądy powszechne w służbie obywateli zadań z zakresu wymiaru sprawiedliwości (art. 2 § 1 ww ustawy), nie zaś – traktowanie sądów powszechnych jako przestrzeni uskuteczniania personalnych ambicji oraz rozgrywek.